15 Ocak 2010 Cuma

ÖYLE




   Karıldı gecelerimize
   Tepeleme güneş ışığı dolu
   duvarlar, göz kırpışlarımızla
        
   savruldu taneleri gözyaşlarımızın
   Çocuk boyuna ulaşınca
   Çırılçıplak geçti ayaklarımız
   Serinlikte
        
   Toprağın rengi ikindi gibi
   Ey ömrümün kara lekeleri
   Geri al sarmaşık kokulu gök
   Uyuşturucu bir aşk üstüne söylediklerini
   Geçerli çünkü hâlâ
   Turna seslerinde ölüm marşları
   Ve azgın denizin çığlığında
   Telaşsız sızısıyla karanlığa
   Sıvanan saçlarımın kana
Öyle...

1 yorum:

De diyeceğini!

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

About